KIESZONKOWIEC MATEMATYCZNY (TRZECIA POŁOWA I NA 200%): zabawa matematyką

W dzisiejszym świecie bez matematyki nie da się po prostu przetrwać. I nie chodzi tutaj nawet o to, że umysły ścisłe mają większe szanse na rynku pracy. Bowiem nauka, inżynieria, medycyna czy wyższe sfery biznesu stoją przed nimi otworem. Ale matematyka liczy się na każdym kroku – używamy jej codziennie czy to sobie uświadamiamy, czy nie. Podlegamy prawom czasu więc musimy umieć go mierzyć. Robiąc zakupy przydaje nam się szybka umiejętność dodawania i odejmowania choćby po to, żeby nie dać się oszukać przy wydawaniu reszty czy też nie przekroczyć założonego budżetu. Zaś podróż bez znajomości podstaw matematyki byłaby o wiele trudniejsza – bowiem musimy oszacować czas podróży i odmierzyć odległość.

System szkolny od lat powoduje, że matematyka zostaje sprowadzona do niemal mechanicznego rozwiązywania zadań, często gęsto na to samo kopyto. To wszystko może zniechęcać dzieci do matematyki. Bo nie dość, że bywa ona trudna sama w sobie, to jeszcze przy takim jej podaniu staje się nudna jak flaki z olejem.

Idealnym rozwiązaniem tego problemu są wszelkiego rodzaju materiały edukacyjne. O dwóch takich pozycjach będzie niniejszy post – recenzja. Przed Wami dwa Kieszonkowce matematyczne: "Trzecia połowa" do nauki ułamków i "Na 200%", czyli jak sama nazwa wskazuje do opanowania nauki procentów. Oba tytuły oferują te same gry także zostaną ujęte w jednej recenzji. Zapraszam do lektury.

CO ZAWIERA GRA

W niewielkim pudełeczku klasycznym dla talii kart znajdziemy 55 kart – 53 z nich to karty do gry, zaś 2 karty stanowią zwięzłą instrukcję do gry opisującą zasady 5 wariantów zabawy.

Wykonanie kart jest bez zarzutu. W kompaktowym wydaniu (zgodnie z nazwą serii Kieszonkowiec) dostajemy karty na kredowym papierze i z bardzo interesującymi grafikami autorstwa Danki Fukowskiej. Grafiki z pewnością przyciągną uwagę dzieciaków i zachęcą je do zabawy.

CEL GRY

Nadrzędnym celem, jak na gry edukacyjne przystało, jest nauka przez zabawę. A ponieważ, jak już wspomniałam, Kieszonkowce matematyczne dają 5 możliwych wariantów gry to i w zależności od danej wersji cel graczy może być różny: zebranie największej liczby kart, zebranie określonej liczby kart czy par kart albo pozbycie się jakiejś konkretnej karty szczególnej. Bliżej o tym poczytacie za chwilę – przejdźmy bowiem do krótkiej charakterystyki zasad Kieszonkowców.

PRZYGOTOWANIE, PRZEBIEG I ZAKOŃCZENIE GRY

Występowanie wspomnianych 5 wariantów gry powoduje, że przygotowanie, przebieg i zakończenie gry jest odmienne dla każdego z nich. Dodatkowo w każdej z gier może brać udział inna liczba graczy. Zobaczmy zatem jak to wygląda w skrócie w każdej z oferowanych wersji zabawy.

Memory ( od 2 do 8 graczy)

Któż z nas choćby raz nie zagrał w grę typu Memory. Ja osobiście przyznaję się bez bicia, że nie jestem fanką tej mechaniki, ale nasz Maryńczak bardzo ją lubi.

Matematyczne Memory prezentuje się następująco: rozkładamy odpowiednią ilość par kart (w zależności od zaawansowania graczy) rewersem do góry. Każdy gracz kolejno odkrywa 2 karty – jeśli odnalazł parę (wartości przedstawione na kartach są równe) to ją zabiera. Gra się kończy, gdy zbierzemy wszystkie pary. Zwycięzcą zostaje ten gracz, który zgromadził ich najwięcej.

Klapek (od 2 do 5 graczy)

W zależności od liczby osób biorących udział w zabawie do gry wybieramy odpowiednio: 8 par kart przy 2 graczach, 12 par dla 3, 16 par dla 4 i 20 par dla 5 graczy. Zaawansowani miłośnicy matematyki mogą się bawić używając wszystkich kart. Tasujemy wybrane karty i rozdajemy je pomiędzy graczy a ci układają je w dłoni rewersem do góry. Na znak gracze jednocześnie wykładają na stół po jednej karcie, tak aby wszyscy je widzieli. Zadaniem graczy jest jak najszybciej klepnąć w stół w momencie, gdy wśród wyłożonych kart zauważą parę. Osoba, która to zrobi jako pierwsza w nagrodę zabiera parę. W kolejnych rundach do kart już lezących na stole gracze dokładają znowu po jednej – w ten sposób w grze pojawia się coraz więcej par. Zwycięzcą zostaje ta osoba, która zbierze ich jak najwięcej.

Memory II (od 2 do 8 graczy)

Kolejną propozycją jest wariacja Memory. Tym razem gracze odkrywają kolejno 4 karty a ich zadaniem jest odnalezienie 4 kart o równej wartości. Gra kończy się gry wszystkie pary zostaną zebrane. Zwycięzcą zostaje kolekcjoner największej ilości czwórek.

Karuzela (od 3 do 8 graczy)

Podobnie jak w przypadku Klapka także i przy Karuzeli zaczynamy od wybrania z talii odpowiedniej liczby par w zależności od ilości osób biorących udział w grze. I tak: przy 3 graczach wybieramy co najmniej 8 par, przy 4 par będzie już 10, przy 5 wybierzemy 13 par, 15 par dla 6 graczy, 18 dla 7 zaś przy pełnym komplecie par będzie 20.

Tasujemy i rozdajemy wszystkie karty. Nie wolno pokazywać swoich kart przeciwnikom. Celem gry jest zebranie co najmniej 2 par kart. Gracze wybierają z ręki kartę, której chcą się pozbyć i na trzy cztery wykładają ją przed przeciwnikiem siedzącym po lewej stronie. Następnie wszyscy dołączają otrzymaną kartę do reszty swoich kart. Wszystkie czynności powtarzają w kolejnej rundzie, aż do momentu gdy któryś z graczy nie zbierze 2 par. Wtedy krzyczy Stop wykłada swoje karty na stół. Grę można zakończyć lub kontynuować walkę o 2 i 3 miejsce.

Szachraj

Szachraj to ni mniej ni więcej tylko odmiana popularnego Piotrusia. Podobnie jak Memory tak samo Piotruś jest stary jak świat i nie ma chyba nikogo, kto choć raz by w niego nie zagrał.

Przed rozpoczęciem gry w szachraja musimy wybrać pary kart w zależności od ilości graczy: przy 3 osobach wybieramy 12 par, dla 4 graczy będzie ich 16 , przy 5 graczach potrzebować będziemy 20 par zaś przy 6 graczach wykorzystamy 24 pary kart. Do wybranych par dokładamy szachraja czyli kartę bez pary.

Wszystkie karty tasujemy i rozdajemy graczom po 8 kart. Gracze pozbywają się par kart ze swoich zestawów. Następnie osoba mająca najmniej kart dobiera jedną kartę z talii przeciwnika siedzącego po prawej stronie. Jeśli w ten sposób gracz skompletował parę to odkłada ją na bok. Wygrywa osoba, która jako pierwsza pozbędzie się wszystkich par zaś przegranym zostaje ten gracz, który na koniec rozgrywki będzie posiadał szachraja.

WRAŻENIA

Kieszonkowce matematyczne to bardzo ciekawa propozycja gier a w zasadzie swoistych materiałów edukacyjnych niezwykle przydatnych w poszerzaniu wiedzy i umiejętności matematycznych. Będąc rodzicem czwartoklasistki wiem jak ważne są wszelkie pomoce naukowe. Nasz Maryńczak akurat bardzo lubi matematykę więc z tym większym entuzjazmem podeszła do Kieszonkowców. Ale mogę pokusić się o stwierdzenie, że ciekawe grafiki z pewnością przyciągną dzieci i zachęcą je do zagłębienia się w tajniki nauki ułamków czy procentów nawet jeśli matematyka to nie będzie to co tygryski lubią najbardziej.

Nie da się jednak ukryć, że aby czerpać przyjemność z zabawy konieczne jest wykazanie się podstawową wiedzą z zakresu ułamków czy procentów. Inaczej będzie to tylko dodatkowy stres. Nie bez powodu wydawnictwo określiło ograniczenie wiekowe stawiając poprzeczkę na wieku minimum 10 lat. Wtedy takie elementarne umiejętności są już lepiej czy gorzej ale opanowane.

Jeśli więc macie w domu czy w rodzinie małych fanów Królowej Nauk albo matematyka to nie jest to nad czym Wasi milusińscy pochylają się z uśmiechem na twarzy zaopatrzcie się w Kieszonkowce matematyczne. Dla matematycznych maniaków będzie to nie lada frajda. A tym, którzy muszą trochę się napocić przy nauce matematyki Kieszonkowce mogą wnieść powiew zabawy i umilić to zadanie.

PLUSY:

+ nauka przez zabawę

+ kompaktowe wydanie zmieści się nawet w najmniejszym dziecięcym plecaku

MINUSY:

- jakby nie patrzeć gra posiada określony próg wejścia: bez podstawowej wiedzy matematycznej o ułamkach czy procentach gracze nie poradzą sobie nawet z wyborem par kart do rozgrywek.

O Kieszonkowcach możecie także poczytać na fanpage'u Kieszonkówców na FB.

Liczba graczy: 2-8 osób

Wiek: od 10 lat

Czas gry: od 10 do 20 minut

Rodzaj gry: gra karciana,

gra edukacyjna

Zawartość pudełka:

* 55 kart w tym

* 53 karty do gry

* 2 karty z instrukcją

Wydawnictwo: Edgard
Cena: 14-16 zł

Serdecznie dziękujemy Wydawnictwu Edgard za udostępnienie gier do recenzji.