KRAINA LODÓW: zawsze jest pora na lody ... - recenzja gry Wydawnictwa Rebel.

No nieeee, kolejna gra dla dzieci? Kolejny klon Speed Cups? Ileż można? Takie uczucia mną targały gdy wziąłem do ręki nowość Wydawnictwa Rebel, czyli Krainę Lodów.

Tak się jednak składa, że mamy słabość do Speed Cups i z lubością (o ile mamy taką możliwość) zagramy w taką grę. Kraina Lodów została wymyślona przez człowieka, który ma na swoim koncie ciekawe gry, np. Dr Eureka – szaloną grę zręcznościową, w której wcielamy się w naukowców i mamy do wykonania pewne zadania polegające na rozmieszczaniu kulek w menzurkach. Kraina Lodów przynosi podobną aczkolwiek nieco inną rozgrywkę. Owszem, ciągle mamy do czynienia z grą zręcznościową a przy okazji również logiczną, jednakże w bohaterce dzisiejszej recenzji wygląda to troszeczkę inaczej. Czy równie dobrze? Zapraszam do lektury recenzji.

CO ZAWIERA GRA

Całość zamknięta jest w średniej wielkości pudełku, w którym znajdziemy (jakże by inaczej) lody, a dokładnie cztery zestawy wafelków i gałek do lodów w czterech kolorach. Oprócz tego mamy karty zadań, na podstawie których toczyć się będzie rozgrywka.

Pudełko zawiera funkcjonalną wypraskę, która pozwala utrzymać całość w należytym porządku. Jakość komponentów jest na wysokim poziomie. Spokojnie gra może służyć jako zabawka na dzieci. Instrukcja do gry jest krótka i zwięźle przedstawia zasady gry. Zresztą oddajmy głos naszym małym pomocnikom:

CEL GRY

Nie wiem czy oglądacie bajkę dla dzieci Stacyjkowo? To jedna z ulubionych bajek naszego Jasia. Jedną z postaci jest Frostini – ciuchcia, która trudni się produkcją lodów. Wcielamy się zatem w rolę takiego Frostiniego i za pomocą posiadanego zestawu wafelków i gałek do lodów, będziemy mieli do wykonania szereg zadań polegających na realizacji zamówień lodowych.

PRZYGOTOWANIE GRY

Przygotowanie gry sprowadzone zostało do niezbędnego minimum. Każdy z graczy otrzymuje swój zestaw składający się z czterech różnokolorowych wafelków do lodów (niebieskiego, żółtego, zielonego i różowego) i trzech gałek do lodów (żółtej, zielonej i różowej). Gałki umieszczamy zgodnie z kolorami na właściwych wafelkach. Tasujemy karty wyzwań i wykładamy je na środku stołu, tworząc zakryty stos.

Przed rozpoczęciem zabawy, musimy ustalić jedną zasadę odnośnie przygotowania do kolejnej rundy. Mamy bowiem dwie opcje: (I) możemy za każdym razem wracać do układu początkowego lub też (II) pozostawić wszystko tak, jak wyglądało to na koniec rundy

I to tyle. Gra się może rozpocząć.

PRZEBIEG GRY

Każda kolejka przebiega dokładnie w ten sam sposób. Mianowicie, gdy wszyscy są gotowi, wykłada się jedną kartę ze stosu kart zadań. Następnie zaczyna się cała zabawa. Musimy tak przemieszczać kulki pomiędzy wafelkami, żeby udało nam się ułożyć układ przedstawiony na karcie z aktualnym wyzwaniem. Układy są przeróżne. Niektóre wymagają poprzestawiania kulek, inne wymuszają na nas tworzenie wież z lodów. Co ważne, nie wolno przy wykonywaniu zadania ani dotknąć ręką ani upuścić gałki. Jeśli jednak nam się to przytrafi, gałkę podnosimy za pomocą wafelków.

Ten, kto poprawnie i najszybciej wykona zadanie wykrzykuje „Lody, lody raz!” i zdobywa daną kartę.

ZAKOŃCZENIE GRY

Gra kończy się w momencie, gdy jeden z graczy zdobędzie 5 kartę zadań.

WRAŻENIA

Powiem krótko - ta gra jest naprawdę fajna i sprawia ogrom radochy. Wpływ ma na to zarówno prostota zasad jak i przyjemność całej zabawy. Są emocje (wszakże mamy do czynienia z rywalizacją), musimy szybko myśleć, no i sama zabawa wafelkami do lodów i kulkami jakoś tak sprawia, że mamy banana na twarzy.

Gra zawiera elementy logiczny. Musimy sobie w głowie opracować plan, wg którego będziemy postępować, żeby jak najszybciej wykonać określony układ obecny na bieżącej karcie zadań. Sęk w tym, że tego czasu mamy bardzo mało, w dodatku nie jesteśmy sami, gdyż rywalizujemy z pozostałymi graczami o miano najszybszego.

Z drugiej strony mamy część wybitnie zręcznościową. Nie ma się co łudzić, zdolności manualne będą równie pomocne jak i te logiczne. Do tego przyda się nieco opanowania, bo kulki bywają kapryśne, a nie można sobie w żaden sposób pomóc rękami.

Regrywalność. Jest spora, zwłaszcza jeśli przyjęliśmy zasadę, że końcowy układ lodowych kulek w wafelkach jest również początkowym układem w zadaniu następnym. Generalnie do tego zachęcamy, bo w przeciwnym wypadku bylibyśmy w stanie nauczyć się wszystkich układów i gra by się szybko znudziła.

Gra przeznaczona jest dla graczy w wieku minimum 6 lat. Nic nie stoi na przeszkodzie, żeby pobawić się z młodszymi. Oczywiście odpadnie wtedy element rywalizacji, ale można spokojnie z dzieckiem rozpracowywać poszczególne układy, wskazując na możliwe rozwiązania.

Skalowalność. Im więcej osób, tym większa konkurencja, tym trudniej jest wygrać. Jakby jednak nie patrzeć gra wywołuje całe pokłady dobrej energii niezależnie od ilości graczy.

Czas gry. Na pudełku widoczne jest 15 minut. Jest to zgodne z prawdą. Czasem będzie to ciut krócej, czasem dłużej, generalnie rozgrywka średnio zajmowała nam ten kwadrans.

Powiem szczerze, pomimo początkowych obaw, Kraina Lodów okazała się całkiem sprytną grą, która dostarczyła nam sporo emocji. Mechanicznie to takie połączenie Speed Cups (różne układy przestrzenne) i Dr. Eureki (przekładnie kulek pomiędzy wafelkami). Lubimy obie te gry, więc siłą rzeczy polubiliśmy również Krainę Lodów. Gra sprawdza się w niemalże każdym układzie. Czy to z dzieciakami czy na imprezie wśród dorosłych (po raz kolejny dziecięca gra może okazać się hitem spotkania dorosłych). Jest prosta, szybka, dostarcza pozytywnej energii, a przy tym wymaga myślenia. Podobnie jak i wspomniany wcześniej Dr. Eureka bawi ucząc, uczy bawiąc. Gorąco polecamy.

PLUSY:

+ proste zasady,

+ wysoka regrywalność,

+ dobra skalowalność,

+ piękne wykonanie,

MINUSY:

- wymaga zręczności (taki minus na siłę)