Ciapki - recenzja gry imprezowej wydawnictwa Rebel

Nieduże opakowanie, karty, kości i push-your-luck – tak w skrócie objawia się bohaterka niniejszej recenzji.

Takie kombinacje bardzo lubimy, stąd gra szybko trafiła na radar. Gdy zagraliśmy na tegorocznej Boardmanii, wiedzieliśmy już, że gra nas kupiła.

Ciapki, bo nich mowa, to jedna z najnowszych gier naszego rodzimego Rebela. Jej autorem jest znany ze Zwierzęcego frontu mieszkający w Filadelfii Jon Perry. Jak już wspomniałem gra nam się bardzo spodobała, dlatego z ogromną chęcią podzielę się naszymi wrażeniami płynącymi z rozgrywki.

Zapraszam zatem do lektury recenzji.

Recenzja jest efektem współpracy recenzenckiej/współpracy reklamowej z Wydawnictwem. Wydawnictwo nie miało wglądu w tekst przed jego publikacją, ani wpływu na naszą opinię o grze.

CO ZAWIERA GRA

W niewielkim (a jednocześnie dość ciężkim pudełeczku) znajdziemy grubaśne kafelki sztuczek, które pomogą nam wytresować nasze pieski. Te zostały przedstawione w postaci uroczych kart. Sztuczek uczyć będziemy za pomocą kości.

Każdy „psiarz”, który zetknął się z tresurą psów, z całą pewnością zetknął się ze smakołykami. Te w grze przedstawione są za pomocą żetonów. Ostatnim elementem są kafelki ogródków, po których biegają nasi czworonożni przyjaciele

Załączona instrukcja to niewielka książeczka, w której bardzo obrazowo przedstawione zostały zasady gry. Atrakcyjna oprawa graficzna, czytelne przykłady – wszystko to sprawia, że nie mamy najmniejszych problemów ze zrozumieniem reguł rządzących grą.

CEL GRY

Bierzemy udział w grze, w której będziemy dużo rzucać kośćmi. Będziemy przy tym kusić los często będąc na krawędzi tzw. wtopy (o tym za chwilę).

Rzucamy kośćmi, żeby móc dopasować je do odpowiednich pól na kartach zwierzaków. Zwycięzcą gry w Ciapki zostanie ten, kto jako pierwszy zgarnie 6 kart psów.

PRZYGOTOWANIE GRY

Ten etap jest szybki i bezproblemowy.

Po pierwsze musimy wybrać, które karty sztuczek wejdą do gry. Zawsze będą nimi „daj głos” i „turlaj się” – reszta albo według instrukcji, która oferuje nam kilka różnych zestawów – wszystkich sztuczek jest w sumie 22, a w pojedynczej rozgrywce pojawi się tylko sześć (niewykorzystane płytki sztuczek odkładamy do pudełka).

Tasujemy karty psów i formujemy w stos dobierania. Każdy z nas dociąga dwie karty i umieszcza je koło wcześniej otrzymanego kafelka ogrodu. Następnie rzucamy jedną kością, którą to umieszczamy w ogródku (czerwonej jego części). Otrzymujemy również po jednym smakołyku.

Kości i smakołyki stanowić będą pulę ogólną. Gracz, który wyrzucił najwięcej oczek rozpoczyna grę.

PRZEBIEG GRY

Gra przebiega w sposób tradycyjny, tj. począwszy od pierwszego gracza każdy rozgrywa swoją kolejkę. W niej mamy dwie możliwości - możemy wykonywać sztuczki lub też zgarniać karty psów, przy czym z pierwszej możliwości będziemy korzystać znacznie częściej.

Poszczególne sztuczki są reprezentowane przez odpowiednie kafelki. To one wskazują, co w zasadzie możemy zrobić w swojej rundzie, decydując się na takie działanie.

Każdy taki kafelek pokazuje nam konkretne akcje, które możemy wykonać w swojej rundzie, mianowicie możemy: rzucić kośćmi (kafelek powie nam, iloma kośćmi, czy będziemy mogli je przerzucić, etc.), pozyskać nowe karty psiaków, czy też zdobyć smakołyki (które pozwalają na przerzucani kości).

Po skorzystaniu z danej płytki sztuczki, odwracamy ją na drugą (szarą) stronę, co oznacza brak dostępności jej dla innych graczy (do czasu resetu wszystkich płytek).

Jeśli wybierzemy akcję związaną z rzuceniem kośćmi, wówczas rozmieszczamy je na naszych kartach psów zgodnie z otrzymanymi wynikami, czyli kość z trzema ciapkami możemy umieścić na dowolnym polu z trzema ciapkami na jednej z naszych kart psów. Każdy z nas dysponuje mniejszym lub większym stadkiem czworonogów (nie więcej niż 6 kart jednocześnie).

W grze szczęście będzie dość istotne. Wszystkie wyrzucone kostki, których nie możemy (albo też nie chcemy) umieścić na kartach psów, musimy zakopać w swoim ogródku. Niestety miejsca za dużo nie mamy – w momencie, gdy suma oczek na zakopanych w naszym ogródku kościach przekroczy 7, mamy wtopę i chcąc nie chcąc musimy oddać do wspólnej puli wszystkie kości z naszych kart psów oraz ogródka.

Gdy uda nam się zapełnić wszystkie pola na którejś z naszych kart psów, zwracamy wszystkie umieszczone na niej kości, odwracamy kartę na drugą stronę – od tego momentu ten psiak (lub psiaki) jest bezpieczny i żadna wtopa krzywdy mu już nie uczyni.

ZAKOŃCZENIE GRY

Gra dobiega końca, gdy jednemu z graczy uda się zebrać sześć kart psów, tj. zapełnić je wszystkie i odwrócić na drugą stronę.

WRAŻENIA

Ciapki to gra, która oferuje nam więcej niż byśmy się spodziewali patrząc na okładkę i generalnie całą oprawę graficzną. Wydawać by się mogło, że to po prostu kolejna gra dla dzieci. A tu niespodzianka, bo doskonale potrafią się w niej odnaleźć znacznie starsi gracze.

Pod jednym warunkiem. Że od tej gry nie będziecie wymagać zbyt dużo. To nie jest gra, w której będziemy mieć wszystko pod kontrolą. Wręcz przeciwnie, tej kontroli będzie dość mało. Ale w tym tkwi cały pomysł na rozgrywkę i dobrą zabawę.

Sama gra jest banalnie prosta i jej wytłumaczenie zajmuje dosłownie kilka chwil. Mamy sześć płytek, które wskazują, jakie akcje mamy dostępne w danej rozgrywce. A następnie to robimy. Przeważnie będziemy rzucać kośćmi, żeby móc zapełnić pola na kartach psów.

Nieustanie ryzykując. Czy rzucamy jeszcze, czy też niekoniecznie? Oczywiście wysłuchując przy tym dobrych rad innych graczy, którym oczywiście zależeć będzie, żebyśmy skusili i zaliczyli wtopę. Wszystko w luźnej atmosferze, bo ta gra w zasadzie to na nas wymusza. Z doświadczenia wiemy, że po prostu gra sprawdza się najlepiej wtedy, gdy grę traktujemy jako grę imprezową, w której przyda nam się dużo luzu.

Oczywiście nie jest to tylko głupie rzucanie kośćmi – mamy wybór akcji, który warto przemyśleć i dostosować do aktualnej sytuacji. Może czasem warto zrezygnować z ryzyka i zagrać bezpieczniejszą akcję. A może zamiast rzutów warto zaopatrzyć się w żetony smakołyków, dzięki którym możemy pozwolić sobie na większe ryzyko w dalszych rundach.

Interakcja w grze jest ograniczona i sprowadza się głównie do walki o dostępne akcje na płytkach sztuczek. Niby nic, a jednak potrafi nam trochę popsuć plany. Każda akcja jest nieco inna i pozwala nam na coś innego, co w danej chwili wydaje się być lepsze niż coś innego.

Gra się dobrze skaluje. Niezależnie od liczby osób przebieg całej zabawy jest podobny. Oczywiście, im więcej osób, tym większa konkurencja w zakresie wyboru kafelka sztuczki (co utrudnia nam planowanie ruchów) i tym dłużej czekamy na swoją kolejkę. Ale poza tym większych różnic nie ma.

Ciapki są grą stosunkowo szybką. Grając w dwie osoby zmieścimy się w 15-20 minutach. Przy pełnym czteroosobowym składzie zajmie nam to nie więcej niż 30 minut.

Nie ma też obaw o regrywalność. Niemała losowość (kości, karty psów) spotęgowana przez różne możliwe zestawy kafelków sztuczek, w zasadzie każda partia będzie zupełnie inna.

Tutaj jeszcze jedna uwaga. Gra przeznaczona jest dla graczy w wieku min. 10 lat. To chyba trochę na wyrost. Młodsze dzieciaki spokojnie w to zagrają. Nawet takie, które nie potrafią czytać. Wtedy z pomocą przyjdą starsi gracze. Jak już wspominałem, zasady gry są naprawdę proste i spokojnie do ogarnięcia przez takiego 6-7 latka.

Podsumowując: Ciapki to gra niepozorna. Patrząc po tych dziecięcych grafikach możemy spodziewać się czegoś innego, co spotka nas w rzeczywistości. A ta okazuje się znacznie ciekawsza. Za tym wszystkim kryje się bardzo ciekawa i emocjonująca oparta w dużej mierze na szczęściu, ale nie tylko, bo temu szczęściu trzeba dopomóc odpowiednimi decyzjami. Jest to gra szybka, prosta w nauce i daje mnóstwo zabawy, pod warunkiem, że zaakceptujemy to, że wiele rzeczy nie będzie od nas zależne. Taki to już urok tej gry. Warto spróbować. My gorąco polecamy.

PLUSY:

+ bardzo proste zasady gry,

+ dostarcza emocji,

+ szybka rozgrywka,

+ znakomite wykonanie,

+ dobra skalowalność.

MINUSY:

- sporo niekontrolowanej losowości.