LEŚNE DUCHY:płonie ognisko i szumią knieje...- recenzja gry Wydawnictwa Foxgames.

Dochodzę do wniosku, że kupowanie zagranicznych wydań gier planszowych może się mijać z celem, bo wiele z nich wcześniej czy później pojawi się i w polskim wydaniu. Dokładnie tak samo było z bohaterką naszej recenzji.

Gra pt. Spirits of the Forrest pojawiła się na Kickstarterze i osiągnęła całkiem niezły wynik, tj. blisko 360 tys. Euro (próg wynosił 20 tys. EURO). Byliśmy blisko wsparcia, ale jakoś tak wyszło, że się nie zdecydowaliśmy. Pewnie, że trochę żałowaliśmy, ale koniec końców gra już jako Leśne Duchy pojawiła się w Polsce, a za jej wydanie odpowiada Fox Games.

Co ważne, gra została wydana wraz ze wszystkimi (poza tymi ekskluzywnymi) stretch goalami, czyli z czterema minidodatkami. To zdecydowanie odbieram na plus. A jak w naszych oczach wypadła sama gra (w wersji podstawowej i z dodatkami)? Zapraszam do lektury recenzji.

CO ZAWIERA GRA

W zgrabnym pudełeczku znajdziemy spory plik kafli tytułowych leśnych duchów, żetony darów lasu, karty pór roku, karty życzeń, karty złego uroku, kolorowe kryształy, bloczek do notowania wyników i instrukcję.

Jakość wykonania wszystkich elementów jest na wysokim poziomie. Wszystkie żetony są z grubej, solidnej tektury. Kafle mienią się feerią barw. Trzeba przyznać, że grafiki na kaflach (autorstwa Natalie Dombois) tworzą klimat lasu, natury, pradawnych istot leśnych.

CEL GRY

W Leśnych duchach przyjdzie nam wcielić się w jednego z czterech posłańców natury, który pragnie zjednać sobie leśne istoty. Nasz wysiłek włożymy w to, aby pozyskać jak największą liczbę duchów każdego rodzaju - to pozwoli nam zdobyć punkty natury. Ten posłaniec, który będzie ich miał najwięcej wygra.

PRZYGOTOWANIE GRY

Przygotowanie zaczarowanego lasu będącego polem naszych zmagań jest szybkie i proste. Tasujemy wszystkie kafle duchów i układamy je odkryte na środku stołu w prostokącie zbudowanym z 4 rzędów złożonych z 12 kafli każdy. Z wymieszanych 14 żetonów darów lasu wybieramy losowo 8 i układamy je zakryte na kaflach duchów w sposób pokazany w instrukcji.

W zależności od ilości graczy należy jeszcze przydzielić kryształy. W rozgrywce dwuosobowej każdy gracz dostanie 3 kryształy w jednym kolorze. W grze trzy lub czteroosobowej gracze otrzymają po dwa kryształy w jednym kolorze.

I wszystko gotowe. Czas wyruszać do lasu na poszukiwania sił natury.

PRZEBIEG GRY

Leśne zmagania toczą się w kilku lub kilkunastu rundach. W swojej turze gracze mają do wykonania następujące akcje:

I. Zbieranie kafli duchów - gracz zbiera kafle będące na skraju lasu w dowolnym rzędzie wybierając jedną z dwóch możliwości:
a) bierze jeden kafel w danym kolorze posiadający dwie ikony ducha
b) bierze nie więcej niż dwa kafle w tym samym kolorze, z których każdy posiada po jednej ikonie tego samego ducha.

Można zabrać dwa kafle przylegające do siebie (długim bokiem) w tym samym kolorze i z jedna ikoną ducha, jeśli pierwszy z nich znajduje się na skraju lasu.

Gracz, który rozpoczyna grę, w swojej pierwszej turze może zebrać tylko jeden kafel ducha, niezależnie od tego, ile ikon jest na nim przedstawione.

Po zebraniu kafli gracz układa je w kolumnach pod względem kolorów i w taki sposób, aby widoczne były ikony duchów i żywiołów.

II. Sprawdzenie żetonów darów lasu - jeśli gracz zebrał kafel, na którym leżał żeton daru lasu, to sprawdza ten żeton nie pokazując innym, co się na nim kryje. Zdobyty żeton gracz kładzie przed sobą zakryty.

III. Położenie kryształu - po wykonaniu akcji zbierania kafli duchów, gracz może zdecydować się na umieszczenie jednego ze swoich kryształów na dowolnym kaflu ducha w zaczarowanym lesie (takim, na którym nie ma już kryształu). Poprzez położenie kryształu gracz dokonuje swoistej rezerwacji kafla.

Gracz może zabrać kafel ducha, na którym leży kryształ przeciwnika, ale musi za to oddać jeden ze swoich kryształów.

Po skończeniu tury przez jednego gracza kolejka przechodzi na następnego.

Warianty gry

Powyżej opisane zasady dotyczyły podstawowej wersji gry. Jednakże instrukcja przewiduje jeszcze kilka modyfikacji: wariant solo lub rozgrywki z wykorzystaniem 4 dodatków znajdujących się w pudełku z podstawową wersją gry. Przygotowanie do tych wariantów, jak i sama rozgrywka nie różnią się zbytnio od wersji podstawowej ale posiadają kilka modyfikacji (opisanych jasno w instrukcji).

Skupmy się szybciutko na tym, co wprowadzają te dodatki:

Karty życzeń - ten dodatek to nic innego, jak tylko szczególny cel do zrealizowania. jest to swoista prośba, jaką kieruje do swych posłańców natura. Na kartach znajdują się 4 rodzaje życzeń: posiadanie największej liczby ikon danego ducha, dowolnych żetonów darów, kryształów lub kafli z 2 ikonami. Z prawej strony karty mamy informację o 2 rodzajach nagród do otrzymania: uzyskanie minimum jednej ikony duchów wskazanej na karcie lub jednego żetonu daru lasu z puli żetonów odrzuconych podczas przygotowania gry.

Karty złego uroku - odzwierciedlają kary, jakie rozgniewana natura nakłada na tych, którzy nie wypełnili jej poleceń. Tak jak na w/w karcie i tutaj po lewej stronie mamy wskazane cele do osiągnięcia (posiadanie najmniejszej łącznej liczby dwóch duchów wskazanych na karcie, żetonów darów lub wskazanych ikon żywiołów), a po prawej kara za ich niezrealizowanie, czyli utrata 6 punktów.

Cztery pory roku - karty pór roku symbolizują w grze upływ czasu i stopniowe słabnięcie sił leśnych duchów. Dlatego liczba dostępnych kafli duchów jest różna dla każdego z 4 rzędów. W zależności od tego jaką cyfrę wskazuje karta pór roku dostajemy sygnał o ograniczonej liczbie kafli duchów do dobrania w danym rzędzie. Cyfra ta bowiem wskazuje liczbę kafli duchów, które musza pozostać w nim na koniec danej gry.

Leśne wydarzenia - ten wariant rozgrywki wprowadza trzy układy lasu. Znajdziemy w nich część elementów zakrytych, czyli do pewnego momentu gry niedostępnych dla graczy.

ZAKOŃCZENIE GRY

Gracze wykonują swoje tury do momentu, aż wszystkie kafle duchów zostaną zabrane z lasu. Następnie ujawniają, jakie żetony darów lasu udało się im zdobyć, po czym następuje liczenie punktów.

Zasady liczenia punktów:

1. Leśne duchy- każdy gracz liczy, ile ikon duchów zdobył z każdego z 9 rodzajów uwzględniając także żetony darów lasu z tymi ikonami. Gracz, który zdobył najwięcej ikon ducha danego rodzaju dostaje tyle punktów, ile ikon posiada. Jeśli gracz nie ma żadnego kafla przedstawiającego danego ducha, to dostaje minusowe 3 punkty za jego brak.

2. Żywioły - punkty za nie przyznawane są tak samo, jak za leśne duchy.

Gracz, który zdobył najwięcej punktów natury wygrywa rozgrywkę. W przypadku remisu wygrywa gracz, który posiada łącznie najmniej kafli duchów.

WRAŻENIA

Leśne duchy nie są grą nową. Jej pierwowzór powstał w 2001 i nosił tytuł Kardinal & König: Das Kartenspiel. Dwa lata później jego implementacja pt. Richelieu walczyła nawet o Spiel des Jahres, ostatecznie lądując na liście gier polecanych (Empfehlungliste). Wspomniana na wstępie kampania na Kickstarterze miała miejsce w roku 2018 i dobrze się stało, że postanowiono przypomnieć tę naprawdę ciekawą grę, zmieniając całkowicie jej temat i całą oprawę graficzną (zwłaszcza pierwowzór był paskudny.

Gra jest bardzo prosta mechanicznie i jej wytłumaczenie zajmuje dosłownie kilka chwil. Ot, weź kafelek (lub dwa), ewentualnie zarezerwuj daną płytkę. Oczywiście podejmowane decyzje wcale nie są takie oczywiste. Z jednej strony walczymy o jak największą liczbę płytek w danym kolorze, z drugiej utrudniamy życie przeciwnikom (pamiętając o specyficznej punktacji). Ponadto musimy podjąć decyzję o tym, którą płytkę zabierzemy. Kuszące są na pewno kafle z dwoma symbolami lasu, jednakże te pojedyncze zawierają oprócz symbolu leśnych duchów również ikonki żywiołów, które również przynoszą punkty (a ich brak przynosi karę).

Do tego dochodzi przecież zabawa w rezerwację kafli i możliwość jej zniesienia, pod warunkiem pozbycia się swojego kryształu. Dlatego też już od początku musimy zacząć kombinować i nakreślić plan działania, który z upływem czasu z pewnością ulegnie modyfikacjom – konkurencja czuwa.

Wspomniane wcześniej punktowanie jest bardzo specyficzne. Można zacytować tekst Abby – „The winner takes it all”, tylko gracz, który posiada najwięcej symboli czy to lasu czy żywiołów zdobywa punkty, reszta musi obejść się smakiem, a ten, który nie posiada żadnego symbolu na kaflu jest nawet karany odjęciem trzech punktów. Zatem trzeba się trochę postarać, żeby nie zostać z ręką w nocniku. Z drugiej strony możemy też tak kombinować, żeby utrudnić, czy wręcz uniemożliwić zabranie pożądanego przez nich kafla.

Ta gra potrafi być wredna. Element negatywnej interakcji jest wszechobecny i cały czas celowo lub całkiem niechcąco będziemy psuć plany innym. Zero-jedynkowy sposób zdobywania punktów wspomagany przez system kar działa jak działa i naprawdę nie ma przeproś.

Rozgrywka ma wymiar raczej taktyczny, zwłaszcza, gdy gramy w 3-4 osoby. Owszem, możemy sobie coś założyć, coś zaplanować, jednakże dopiero w swojej kolejce będziemy podejmować decyzję odnośnie swojego ruchu. Sytuacja na planszy zmienia się dość dynamicznie i nawet to, że sobie coś zarezerwowaliśmy nie oznacza, że to zdobędziemy.

Sytuacja wygląda nieco inaczej przypadku dwójki graczy. W takim składzie mamy znacznie większe możliwości planowania długoterminowego, jesteśmy w stanie myśleć z wyprzedzeniem i starać się przewidzieć ruchy przeciwnika i skutecznie mu się przeciwstawić. W tym składzie również gra jest najwredniejsza i dlatego też ten wariant lubimy najbardziej. Nie oznacza to, że rozgrywki w większym składzie są gorsze. Są po prostu inne, dostarczają nieco innych emocji.

Warto wspomnieć o wariancie dla jednego gracza, w którym to zmierzymy się z wirtualnym przeciwnikiem. Nie jest on może specjalnie wymagający, ale nie powiedziałbym, że rozgrywka przeciwko niemu to bułka z masłem. Stanowi pewne wyzwanie.

Regrywalność. Za każdym razem mamy inną „planszę”, której układ możemy dodatkowo modyfikować, dzięki czemu musimy zmienić nasze podejście do gry. Owszem każda gra w przebiegu będzie, jednakże będzie mocno różniła się w szczegółach. Do tego mamy dodatki, które warto wprowadzić, jak już oswoimy się z podstawową rozgrywką. I prawdopodobnie już będą stanowiły stały element gry. Dodają sporo i każdy czyni to na swój sposób. Pojawiają się kolejne elementy układanki, dzięki czemu gra otrzymuje więcej głębi strategicznej.

Czas gry. Pudełkowe 20 minut zgadza się ze stanem faktycznym. Nie za długo i nie za krótko. Z naszego doświadczenia wynika, iż przeważnie nie kończyło się na jednej partii, zwłaszcza, w tych naszych rozgrywkach dwuosobowych, gdzie druga strona pałała rządzą rewanżu…

Na koniec zostawiłem wrażenia dotyczące wykonania. Gra jest śliczna, efektowna, bardzo dobrze wykonana. Mam świadomość, że wersja z Kickstartera była jeszcze bardziej efektowna, zwłaszcza w wersji deluxe. Tak czy inaczej ta nasza foxowa jest również bardzo w porządku i jedyna rzecz, której mi brakuje to plastikowa wypraska, która wprowadziłaby porządek w pudle.

Leśne duchy to kawał dobrej gry. Prostej, pięknie wydanej, szybkiej, (wbrew pozorom) wymagającej kombinowania. My ze swej strony możemy grę polecić, bo dobrze się przy niej bawimy. Tak po prostu.

PLUSY:

+ proste zasady,

+ piękne wykonanie,

+ wysoka jakość komponentów,

+ bardzo dobra skalowalność,

+ krótki czas rozgrywki.

MINUSY:

- sporo negatywnej interakcji (dla tych, którzy tego nie lubią).