Alcatraz (a dokładnie Alcatraz Island) to niewielka wysepka w Zatoce San Francisco, której sława związana jest z nieczynnym więzieniem o zaostrzonym rygorze, działającym w latach 1934 – 1963. Z różnych względów więzienie zamknięto, a miejsce to aktualnie służy głównie wycieczkom.
Więzienie to jest również inspiracją głównie dla twórców filmów. Najsłynniejsze dwa to Ucieczka z Alcatraz z Clintem Eastwoodem i The Rock z Seanem Connery i Nicolasem Cage (i genialną muzyką Hansa Zimmera). Więzienie to zainspirowało również twórców gry planszowej pt. EscapeRun Alcatraz 2034, w której to naszym zadaniem jest pomoc w ucieczce z wyspy.
Czy ucieczka ta wywołała na naszych twarzach wypieki z emocji, a może podniosła ciśnienie? Zapraszam do lektury recenzji.
Recenzja jest efektem współpracy recenzenckiej/współpracy reklamowej z Wydawnictwem. Wydawnictwo nie miało wglądu w tekst przed jego publikacją, ani wpływu na naszą opinię.
CO ZAWIERA GRA
Całość zamknięta jest w dużym pudle. W nim czeka na nas całkiem sporo komponentów. Przede wszystkim spora plansza główna przedstawiająca więzienie Alcatraz, po którym poruszać się będą więźniowie oraz strzegące ich roboty. Wraz z nią otrzymujemy zdecydowanie mniejszą planszę systemu bezpieczeństwa wyspy, który z czasem będzie coraz bardziej aktywny.
Na wyspie umieszczonych zostało kilkanaście budynków – reprezentowane będą one przez niewielkie kafelki. Z Alcatraz będzie można uciec na cztery możliwe sposoby (płynąc wpław lub łodzią, lecąc helikopterem oraz odnajdując tajny tunel) – będą one w pewnym stopniu zaznaczone na planszy poprzez specjalne kafelki.
Gra napędzana jest kartami. Te zostały podzielone na dwie główne kategorie, mianowicie karty ratunku (Escape) oraz karty ucieczki (Run). Pierwsze reprezentują różne umiejętności, które mogą się przydać graczom w próbach ucieczki, drugie natomiast zawierają wyzwania, którym trzeba będzie sprostać podczas prób nawiania z więzienia.
Czym byłoby więzienie bez wartowników? Ci reprezentowani są przez czerwone pionki oraz specjalne karty. Z kolei więźniowie przedstawieni są za pomocą pomarańczowych drewnianych pionów oraz odpowiadających im specjalnych kart. Nie zabrakło oczywiście kości służących do poruszania się więźniów oraz podczas ewentualnych potyczek więźniów ze strażnikami.
Wykonanie komponentów stoi na wysokim poziomie. Użyte materiały z pewnością przyczynią się do tego, że gra będzie nam długo służyła. Miłym dodatkiem jest coś takiego, co spotkaliśmy np. w Parku Niedźwiedzi, czyli kartonowe przegródki na komponenty. Bardzo wygodne rozwiązanie, o ile zaopatrzymy się w woreczki strunowe.
Kilka słów na temat instrukcji. Jest przyzwoita, dość długa, zawiera sporo opisów, to jednak brakuje mi większej liczby czytelnych przykładów, dzięki którym zrozumienie (stosunkowo prostych) zasad byłoby nieco łatwiejsze.
CEL GRY
Mamy rok 2034. Temat więzienia Alcatraz powrócił. Tym razem mamy do czynienia z nowoczesnym, w pełni zautomatyzowanym zakładem karnym dla najgorszych przestępców. Zanim jednakże wszystko zostanie uruchomione, na miejsce przybywa grupa ekspertów, których zadaniem jest przetestowanie zabezpieczeń. Ich dobór co prawda wydaje się średnio logiczny, bo wśród nich znaleźli się obok byłego więźnia, hakera czy też eksperta ds. bezpieczeństwa również tacy „spece” jak dziennikarz (ci wejdą wszędzie), zawodowy gracz czy też aktor i historyk. Trochę to dziwne. No nic.
W każdym razie coś poszło nie tak i to nasi specjaliści teraz stali się więźniami, a my im mamy pomóc w ucieczce. Czyli de facto przyjdzie nam przetestować cały system „w praniu”. Wygra ten z graczy, któremu uda się uwolnić największą liczbę więźniów.
A zresztą obejrzyjcie sobie krótki filmik wprowadzający w klimat gry:
PRZYGOTOWANIE GRY
Całe szczęście, nie jest to specjalnie skomplikowany etap, aczkolwiek wymaga chwilki czasu. Na środek stołu wędruje plansza główna. Została ona tak fajnie skonstruowana, że znajdziemy na niej konkretne wskazówki, na których polach mamy coś umieścić.
Po pierwsze karty. Zarówno te z rewersem „Escape” jak i „Run” dzielimy na konkretne kategorie, po czym tasujemy i umieszczamy na planszy - pola na planszy odpowiadają kategoriom kart. Następnie na prostokątnych polach umieszczamy (zakryte) kafelki budynków. Podobnie jak i na polach o kształcie pięciokąta kładziemy kafelki ucieczki (stroną zakrytą) – one również pasują rewersami do pól ucieczki.
Na planszę systemu bezpieczeństwa wędrują czerwone pionki wartowników (stroną „czarną” ku górze) oraz żetony systemu bezpieczeństwa (układamy je w trzech zakrytych stosach). Zarówno wartownicy jak i żetony mają swoje specjalne miejsca.
Zestawem startowym każdego z graczy będzie pewna liczba pomarańczowych pionków więźniów (zależna od liczby graczy) oraz odpowiadającym im kart: więźniów i profesji. Zostało to tak skonstruowane, że na tych pierwszych znajdziemy imię podopiecznego oraz jego charakterystyki, natomiast na tej drugiej – drugą część charakterystyk oraz informację dotyczącą możliwości ruchowych. W ostatnim kroku dobieramy po jednej karcie dla naszych postaci, a pionki umieszczamy w budynku głównego bloku więziennego (na środku planszy).
To w zasadzie tyle. Czas na ucieczkę.
