Blog na wolny czas - wszystko o grach planszowych: DR MIKROB: zabawa w laboratorium

W dzieciństwie marzymy o różnych zawodach na przyszłość. Jedni chcą być policjantami czy strażakami, inni nauczycielami, politykami czy dziennikarzami. Są też tacy,którzy marzą o tym ,żeby zostać lekarzami albo naukowcami.

Dla tych, których "ciągnie" do bycia chemikiem, biologiem czy naukowcem w laboratorium Wydawnictwo Rebel przygotowało świetną grę do ćwiczeń. Bohaterką dzisiejszej recenzji jest bowiem Dr. Mikrob czyli swoista logiczno - zręcznościowa zabawa w laboratorium. Czy to będzie przyjemność czy droga przez mękę? Zapraszamy do lektury.

CO ZAWIERA GRA

W pudełeczku wielkości gry Kraina lodów znajdziemy przede wszystkim specjalną wypraskę porządkującą wszystko. Organizuje ona świetnie zawartość, czyli: dużą szalkę Petriego, 4 dzielone mniejsze szalki, sporą garść mikrobów, karty badań, 4 pęsety i małą książeczkę z instrukcją (na wzór tej z gry Baobab).

CEL GRY

Gracze wcielają się w rolę asystenta laboratoryjnego. Muszą szybko rozpoznać mikroby z kart badacza i zastosować na nie odpowiednie antidotum. Trzeba tylko pamiętać, że laboratorium rządzi się swoimi prawami - walcząc z mikrobami trzeba przestrzegać regulaminu.

PRZYGOTOWANIE GRY

Na środku stołu umieszczamy dużą szalkę Petriego wypełnioną wszystkimi mikrobami (z wyjątkiem fioletowego kryształka - ten będzie nam potrzebny w wariancie dodatkowym gry).

Tasujemy okrągłe karty badań i układamy je w zakrytym stosie obok dużej szalki. Każdy z graczy otrzymuje swój zestaw laboratoryjny, czyli małą szalkę i pęsetę. Laboratorium przygotowane. Czas zatem zaczynać walkę z mikrobami. Pęsety w dłoń!

PRZEBIEG GRY

Każdy eksperyment czy doświadczenie naukowe rządzi się swoimi prawami. Nie inaczej jest w laboratorium Dr. Mikroba. Tutaj też obowiązuje regulamin:

Badacze odkrywają wierzchnia kartę z talii kart badań. Teraz muszą za pomocą pęsety wyłowić z dużej szalki Petriego mikroby widoczne na karcie badacza, a następnie umieścić je we własnej szalce.

Gracze umieszczają mikroby w odpowiednich przegródkach szalki, zgodnie z rysunkiem na karcie badacza. Brakujące mikroby trzeba rozpoznać i wyłowić z dużej szalki, pamiętając że:

(I) antidotum (umieszczane w dużej przegródce szalki) musi mieć inny kształt i kolor niż pozostałe 3 mikroby;

(II) 3 mikroby (umieszczane w części szalki podzielonej na 3 małe przegródki) muszą mieć inny kształt i kolor niż antidotum. 2 z 3 mikrobów będą miały ten sam kolor, ale wszystkie bezwzględnie muszą się różnić kształtem;

(III) w jednej dzielonej szalce Petriego nie może się powtórzyć żaden kształt mikroba.

W momencie, gdy dany badacz uzna, że udało mu się poprawnie skończyć analizę krzyczy "Mam antidotum". Pozostali gracze odkładają pęsety. Następuje weryfikacja, czy w szalce tego badacza znajdują się odpowiednie mikroby i antidotum. Może się zdarzyć, że istnieje więcej niż jedna poprawna kombinacja mikrobów i antidotum.

Jeśli wszyscy potwierdzą sukces badania, gracz otrzymuje kartę badacza, która symbolizuje 1 punkt. Jeśli badacz się pomylił musi oddać jedną ze swoich kart i umieścić ją na spodzie talii kart badań.

W laboratorium poza regulaminem badań obowiązują też zasady techniczne:

mikrob upuszczony na stół musi zostać natychmiast podniesiony i odrzucony do dużej szalki;
gracze nie mogą kraść mikrobów z szalek rywali;
gracze nie mogą dorzucać mikrobów do szalek swoich rywali (z wyjątkiem wariantów specjalnych gry);
mikroby, antidotum i fioletowy wirus muszą być przenoszone tylko przy użyciu pęsety.

Warianty specjalne gry

Instrukcja przewiduje trzy specjalne warianty gry:

1. Fioletowy wirus - na początku gry trafia do dużej szalki Petriego. W trakcie zabawy można podrzucić go sąsiadowi po lewej. Gracz, który ma w swojej szalce tego wirusa nie może zakończyć badania, dopóki się go nie pozbędzie. Gracz, u którego na koniec rundy znajdzie się fioletowy wirus, musi oddać zwycięzcy jedną ze swoich kart. Wariant ten jest polecany przy rozgrywce w 3-4 osoby.

2. Sabotaż - gracze mogą psuć szyki swoim przeciwnikom, podrzucając mikroby do ich szalek. Nie mogą jednak kraść cudzych mikrobów. Aby pozbyć się podrzuconych komórki gracz musi ja wyrzucić do dużej szalki Petriego, oczywiście wyłącznie przy pomocy pęsety.

3. Tryb łączony - korzystanie z obu wariantów w trakcie jednej gry.

ZAKOŃCZENIE GRY

Zabawa w laborantów kończy się w momencie, gdy któryś z graczy jako pierwszy zdobędzie 5 punktów.

Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, aby zastosować swoje własne zasady wygranej. My z Marysią na przykład lubimy grać do końca kart badań a zwycięzcą zostaje ta osoba, która zdobędzie ich najwięcej.

WRAŻENIA

Dr Mikrob był grą, którą poznaliśmy podczas ostatniej edycji Festiwalu Gier Planszowych w Empiku. I była to taka swoista miłość od pierwszego wrażenia. Komiksowa okładka i kolorowe mikroby mogą sugerować, że jest to słodka gra dla dzieci. Co to, to nie!

To kawał dobrej gry logiczno- zręcznościowej. Bowiem zarówno szybkość działania jak i ekspresowe analizowanie i wynajdywanie brakującego ogniwa są niezbędne, aby osiągnąć wygraną.

Zasady gry są proste i możliwe do wytłumaczenia w trzech zdaniach: zbierz mikroby zgodnie z kartą badacza, znajdź brakujące elementy i umieść wszystko w odpowiednich przegródkach swojej szalki. Brzmi prosto. Ale gwarantuję wam, że podczas zabawy niejednokrotnie wasze mózgi będą pracowały na najwyższych obrotach. Wszak to zabawa na czas, więc trzeba szybko analizować i jeszcze szybciej łapać mikroby i wrzucać do szalki.

Same karty badaczy podzielone są na pięć rodzajów: z jednym,dwoma lub trzema mikrobami do znalezienia; z zadaniem wymagającym odnalezienie zarówno mikroba jak i antidotum oraz taką, w której brakuje tylko antidotum. Ta różnorodność zadań i poziomów trudności w znaczącym stopniu wpływa na regrywalność.

Skalowalnośc: Gra przeznaczona jest dla 2 do 4 graczy. Dwuosobowa rozgrywka w wariancie podstawowym przebiega całkiem w porządku. Ale nie da się ukryć, że im więcej badaczy, tym większe emocje. A dodatkowo przy 3 osobach można już zastosować wariant specjalny z podrzucaniem wirusa. A to potęguje emocje.

Jak na rodzinną grę przystało czas zabawy to około 15 minut, a więc idealnie do rozegrania z dziećmi. W takim okresie czasu z pewnością skupią uwagę na tym, na czym powinny.

Dr. Mikrob adresowany jest do graczy powyżej 8 roku życia. Myślę jednak, że z powodzeniem grę można pokazać młodszym dzieciakom. Nasz 5 letni Jasiek lubi przekładać mikroby - trzeba mu tylko troszkę pomóc, podpowiadając czego ma szukać (np. że dany kolor lub dany kształt). Z czasem jednak zrozumie zasady i będzie pełnoprawnym badaczem. Zatem pudełkowy wiek wydaje się być trochę zawyżony, zasady po dobrym wytłumaczeniu są do ogarnięcia przez mniejsze dzieci.

Jak na gry zręcznościowe przystało tytuły takie rewelacyjnie ćwiczą sprawność motoryczną dzieci. Tutaj nieocenionym narzędziem do treningu są pęsetki. Przeniesienie małego mikroba do szalki tylko pozornie wydaje się banalne. Niejeden dorosły ma z tym kłopot. A dzieciaki w zabawie fantastycznie ćwiczą małą motorykę.

Kilka słów o wykonaniu. Gry na licencji Blue Orange (Kraina lodów, Baobab, Dr Eureka, Gobblety, Pingolo itp) przyzwyczaiły nas do rewelacyjnej jakości wykonania. Solidne plastikowe elementy, feria kolorów przyciągających wzrok, zabawne grafiki. Nie inaczej jest w przypadku Dr. Mikroba. Wykonanie gry jest na najwyższym poziomie: solidne plastikowe pęsety i szalki, gumowe mikroby, odpowiednio grube karty badań. Słowem - komponenty przeżyją niejedną rozgrywkę, nawet jeśli wpadną w ręce dzieciaków i posłużą im do zabawy w uczonego.

Nasze pierwsze spotkanie z tym tytułem odbywało się w warunkach nielaboratoryjnych, ale już wtedy nie miałam wątpliwości, że ta gra bardzo nam przypadnie do gustu. Prostota zasad z jednej strony, zaś z drugiej rozgrywka wymagająca skupienia, analizy i szybkości działania. To coś, co szczególnie my z Marysią bardzo lubimy. Gorąco polecamy ten tytuł rodzinnym graczom.

PLUSY:

+ piękne wykonanie,
+ gra ćwiczy refleks, analizę i sprawność motoryczną,
+ emocjonująca zabawa

MINUSY:

- może nie przypaść do gustu osobom nie lubiącym gier wymagających szybkości i sprawności motorycznej (taki minus na siłę)