ZGADNIJ! CO JEST INACZEJ?: raz... dwa... trzy... szukam! - recenzja gry.

Haim Shafir. Tego autora bardzo lubi wydawnictwo G3. Halli Galli (w tym wersja Junior), Speed Cups, Torcik. A teraz "Zgadnij! Co jest inaczej?" 

Jak do tej pory na tych grach się nie zawiedliśmy, każda z nich oferuje po prostu dobrą zabawę. Czy bohaterka naszej recenzji również okaże się ciekawym tytułem? Zapraszamy do naszych przemyśleń na temat tej gry.

CO ZAWIERA GRA

"Zgadnij! Co jest inaczej?" jest karcianką zamkniętą w niewielkim (klasycznym dla karcianek wydawanych przez G3) pudełeczku. W środku, oprócz krótkiej instrukcji znajdują się 32 dwustronne karty. Przyzwyczajony już jestem do tego, że G3 zapewnia wysoką jakość swoich gier. Nie inaczej jest przypadku bohaterki niniejszej recenzji, a pokusiłbym się o stwierdzenie, że jest jeszcze lepiej. Gra z założenia przeznaczona jest dla dzieciaków. A dzieciom bardzo często wszystko pali się w rękach. Wydawca pomyślał o tym i mamy dość grube, plastikowe karty, które są dziecioodporne. Do tego dołożono plastikową wypraskę, dzięki czemu w pudełeczku panuje porządek.

CEL GRY

Cel gry jest zawarty jest w tytule gry. Każda z kart zawiera po obu stronach prawie taki sam obrazek. Jak wiadomo, to „prawie” robi różnicę. Na przykład jedna strona zawiera domek, w którym panują egipskie ciemności, a druga, w której wszystkie światła są pozapalane. Jeden uczestników odwraca jedną dowolną kartę na drugą stronę, a reszta ma za zadanie ustalenie, która to była karta. Za odgadnięcie karty ma prawo dołożyć jedną ze swoich kart na stół. Ten, kto pozbędzie się najszybciej swoich kart, wygrywa.

PRZYGOTOWANIE GRY

W zależności od liczby graczy, każdy z nich otrzymuje określoną ich liczbę. Np. przy dwóch graczach każdy otrzymuje po 6 kart, a przy sześciu – po 4. Z tych kart, każdy z graczy tworzy stos.

Następnie na stole wykładamy 5 kart (nie ma znaczenia, którą stroną).

Wszystko gotowe, możemy zaczynać zabawę. 

PRZEBIEG GRY

Rozgrywka jest banalna. Wszyscy, poza jednym graczem, zamykają oczy. W tym czasie ten gracz odwraca jedną z kart leżących na stole na drugą stronę. Następnie wypowiada „Zgadnij, co jest inaczej!”. Wszyscy pozostali gracze otwierają oczy i mają za zadanie wskazać kartę, która została odwrócona, przy czym każdy uczestnik może zgadywać tylko raz. Liczy się spostrzegawczość i szybkość.

Pierwszy gracz, któremu udało się wytypować właściwą kartę, w nagrodę może dołożyć do już leżących kart, jedną ze swego stosu i zyskuje prawo odwrócenia karty w najbliższej kolejce. Pula kart na stole zwiększa się, a tym samym rośnie poziom trudności.

Jeśli natomiast żaden z graczy nie wskaże właściwej karty, to gracz, który odwracał kartę, dokłada ze swego stosu kolejną kartę i zyskuje prawo odwrócenia karty w najbliższej kolejce.

Rozgrywka dla dwóch graczy

Wariant ten delikatnie różni się od wersji podstawowej. Jedna osoba odwraca kartę, a druga ma za zadanie wytypowanie tej właściwej. Odpada element rywalizacji z innymi graczami. Liczy się wyłącznie spostrzegawczość.

ZAKOŃCZENIE GRY

Gra kończy się w momencie, gdy jeden z graczy położy na stół ostatnią ze swoich kart.

WRAŻENIA

Gra jest przeznaczona zdecydowanie dla młodszego gracza, więc zasady z założenia muszą być możliwie najprostsze. I są. Ich przyswojenie w zasadzie nie wymaga większego tłumaczenia.

Podstawą będzie spostrzegawczość połączona z szybkością działania. Do tego już zdążył przyzwyczaić nas autor gry. Bez tego nie ma szans na zwycięstwo. 

Gra ma ciekawą właściwość, bo potrafi skupić uwagę dzieci, nawet tych, które mają problemy z koncentracją.

Skalowalność. Nie ma co ukrywać, im więcej osób tym lepiej, tym większa zabawa i tym większe emocje. A emocje towarzyszą przez całą rozgrywkę. Cały czas przecież musimy być skupieni na kartach i być najszybszym w odgadnięciu, która to została odwrócona. Taka to już mechanika.

Wariant dla dwóch jest zwyczajnie pozbawiony emocji, które towarzyszą rozgrywkom w większym gronie. Z drugiej strony pozwala rodzicowi na pracę z dzieckiem w spokoju. Wtedy emocje odchodzą na bok, a dzieciak chcąc nie chcąc musi się skupić na tym swoistym memory. Bardzo polecamy taką rozgrywkę tatusiom i mamusiom dzieciaków, które mają problemy z koncentracją uwagi - coś o tym wiemy z autopsji...

Teoretycznie gra przeznaczona jest dla dzieci powyżej 4 roku życia. Autor przewidział jednakże wariant dla dzieci młodszych. Wtedy gra przestaje być grą sensu stricto, a staje się zabawą. Dziecko dostaje kartę do ręki, opowiada, co widzi, a po jej odwróceniu opowiada dalszą część historii. Przećwiczyłem z naszym rezolutnym 3-latkiem i obaj dobrze się przy tym bawiliśmy. 

Warte podkreślenia jest wykonanie gry. Bardzo solidne plastikowe karty z pewnością długo wytrzymają w dziecięcych rękach.

Drodzy rodzice, wakacje właśnie się rozpoczęły. Może warto by tak na nie zabrać ze sobą oprócz tabletu/komórki dla swoich pociech to małe żółte pudełeczko, które zapewni sporo zabawy. Zgadnij, co jest inaczej z pewnością z nami pojedzie na nasze wakacyjne wojaże, bo zwyczajnie zasługuje na to.

PLUSY:

+ proste zasady

+ gra wyrabia spostrzegawczość i refleks

+ małe, poręczne pudełeczko zmieści się bez większego kłopotu do plecaka czy torebki

+ dziecioodporne wykonanie,

+ może stanowić rozwojową zabawkę dla najmłodszych dzieci.

MINUSY:

- przy intensywnym użytkowaniu może się lekko ograć bowiem ilość obrazków jest ograniczona

Liczba graczy:  2-6 osób

Wiek: od 4 lat 

Czas gry: ok. 10 minut

Rodzaj gry:  gra imprezowa, karciana
rodzinna, dla dzieci

Zawartość pudełka:

*  32 karty

* instrukcja do gry.

Wydawnictwo: G3
Cena: 30-40 zł

Serdecznie dziękujemy wydawnictwu G3 za udostępnienie gry.