Strony

poniedziałek, 25 kwietnia 2016

PACKA NA MUCHY: w pogoni za insektem - recenzja gry.

Tam po stole tupie mucha.
 Słyszę, toż nie jestem głucha.
 Ach, jak głośno! - tup, tup, tup.
 Zaraz będzie zimny trup
 Ej! Gdzie packa, albo spray?
 Już ja jej urządzę raj!
(autor o pseudonimie annael)



Chyba nikt nie lubi sytuacji, gdy wredna mucha urządza sobie wycieczkę po jego ręce/nodze/głowie/szyi (niepotrzebne skreślić). Łazi sobie toto bezczelnie, a my czaimy się, żeby pozbyć się wrednego intruza. Ciekawe ile razy zdarzyło się wam przegrać pojedynek z insektem. Prawdę mówiąc, to nie taka prosta sprawa. Mucha posiada dość specyficzną budowę ciała i zupełnie inaczej postrzega rzeczywistość. Widzi naszą zbliżającą się rękę w zwolnionym tempie, więc nie jest dla niej wielką trudnością, żeby wygrać taki pojedynek…

Tak czy inaczej pojedynek człowieka z muchą stał się motywem przewodnim bohaterki naszej dzisiejszej recenzji. „Packa na muchy” to typowa gra imprezowa, w której podstawą będzie dobra koordynacja wzrokowo-ruchowa. 

Kilka lat temu wydawnictwo G3 uraczyło nas pierwszą wersją tej gry. Przyjęła się bardzo dobrze i gdzie by się nie pojawiła, to sprawiała radochę graczom. Proste zasady, emocje, a mózg się trochę gotował od bycia w ciągłej gotowości.

W roku 2016 postanowiono nieco odświeżyć kilka tytułów, których nakład uległ wyczerpaniu. Mamy nowe Halli Galli, nową Truciznę, mamy w końcu nową Packę na muchy. Co się zmieniło? Mamy lekko zmienioną szatę graficzną oraz lekko zmodyfikowane zasady. Zapraszam zatem do naszych przemyśleń na temat tej gry.




CO ZAWIERA GRA

Packa jest karcianką zamkniętą w niewielkim pudełeczku. W środku, oprócz krótkiej instrukcji znajduje się 112 kart: 96 kart much (po 16 w każdym z 6 różnych kolorów) oraz 16 kart-pacek na muchy.

W porównaniu do pierwszego wydania zmianie uległa okładka oraz rewers kart. Czy to zmiana na lepsze? Sami oceńcie.




CEL GRY

Cel gry jest prosty. Zdobycie jak największej liczby much o jak najwyższej wartości. Trzeba być zatem niezwykle czujnym i szybkim, żeby zostać zwycięzcą.

PRZYGOTOWANIE GRY

Tasujemy wszystkie karty i rozkładamy na stole, rewersem do góry. W pierwszej wersji Packi rozdawaliśmy graczom wszystkie karty. Z nich tworzone były zakryte stosy dobierania.




PRZEBIEG GRY



Rozgrywka jest prosta jak budowa cepa. W swojej kolejce mamy za zadanie odkryć jedną kartę. Karta może przedstawiać albo muchę albo packę. Jeśli odkrytą kartą będzie karta packi lub też zostanie odkryta karta muchy powodująca, że na stole będziemy mieli pięć much w tym samym kolorze, to zaczyna się polowanie na muchy.

Polować możemy wyłącznie na muchy w kolorze, którego wśród wszystkich odkrytych much jest najwięcej. Polowanie to po prostu położenie naszej dłoni na wybranej karcie. Jak się można domyślić, walka potrafi być zażarta i pewnie nie raz i nie dwa nasze dłonie boleśnie to odczują. Ten kto położy pierwszy „łapę” na karcie, ten zabiera ją, tworząc stosik łupów.

W rozgrywce dla 2-4 możemy jednocześnie zapolować na dwie muchy (używając obu dłoni), natomiast w przypadku większej liczby graczy, możemy pacnąć tylko jednego insekta (używając jednej dłoni).




Każda karta muchy posiada wartość z przedziału 1-5. Stąd większym powodzeniem będą się cieszyły muchy z większymi wartościami. Należy więc rozsądnie polować i może czasem warto odpuścić taką „5” na rzecz powiedzmy „3” w myśl zasady „gdzie dwóch się bije tam trzeci korzysta”.

No dobra, a co jeśli się ktoś pomyli i pacnie niewłaściwą muchę? Muszka zostaje na swoim miejscu a delikwent musi oddać jedną ze swoich zdobyczy – odkłada jedną ze swoich kart do pudełka. Podobnie jak i wykorzystaną packę – karty te nie będzie już brały udziału w grze.




ZAKOŃCZENIE GRY

Gra kończy się w momencie, gdy zostanie odkryta ostatnia karta. Następuje wtedy liczenie zdobyczy punktowych i wyłonienie najlepszego muszego myśliwego.

Oczywiście rozgrywkę a co się z tym wiąże liczenie można uprościć (co polecamy w grze z najmłodszymi amatorami gier). Nie bierzemy wtedy pod uwagę wartości punktowych kart much. Zwycięzcą będzie ten, kto będzie posiadał najwięcej zdobytych kart.

WRAŻENIA

Gra jest naprawdę prosta, tłumaczy się ja w dosłownie w minutę. Dzieliliśmy się już wrażeniami Halli Galli w wersji dorosłej i w wersji Junior. Packa jest łudząco podobna w mechanice, jednakże jest też nieco trudniejsza, rzekłbym to takie Halli Galli na sterydach. Mózg sobie trochę popracuje. Cały czas musimy analizować sytuację na stole. Pilnować, których kart jest najwięcej i gdzie leżą te najwartościowsze. Każde kolejne odkrycie kart potrafi mocno zmienić układ na planszy, więc musimy być cały czas maksymalnie skoncentrowani, żeby w odpowiedniej chwili pacnąć najcenniejszą muchę. Do tego dochodzą dwa różne sygnały uruchamiające całe polowanie (packa i piąta karta).
Podstawą zatem będzie refleks. Bez tego nie ma szans na zwycięstwo.

Teraz apel do rodziców, który wystosowaliśmy w przypadku Halli Galli Juniora i tutaj też go powtórzymy. Uważajcie na delikatne rączki swoich pociech. W ferworze walki zdarza się, że dłonie będą lekko poobijane, więc, bądźcie delikatni.


Skalowalność. Nie ma co ukrywać, im więcej osób tym lepiej, tym większa zabawa i tym większe emocje. W przypadku mniejszej liczby polujących niestety gra się może trochę dłużyć. Zgodnie z regułami gry możemy ten czas skrócić poprzez losowe odrzucenie do pudełka części kart. Rozgrywka przez to stanie się bardziej dynamiczna.

Czas gry. Gra się naprawdę bardzo szybko i nie wiadomo nawet kiedy ostatnia mucha zostanie odkryta, zwłaszcza, gdy do stołu zasiądzie powiedzmy 6 osób.

Gra powinna się przyjąć wszędzie, na spotkaniach rodzinnych, jako przerywnik przy bardziej wymagających rozgrywkach. Może też być niezłą odskocznią w pracy, szkole, czy też uczelni, gdy mamy do czynienia ze zmęczeniem materiału ludzkiego.  My ze swej strony gwarantujemy, że Packa przyniesie kupę emocji. Z całego serducha polecamy.





PLUSY:

+ szybka i wdzięczna gra imprezowa
+ proste zasady przystępne dla osób w każdym wieku
+ gra wyrabia spostrzegawczość i refleks
+ małe, poręczne pudełeczko zmieści się bez większego kłopotu do plecaka czy torebki
+ może uczestniczyć nawet 8 osób

MINUSY:

- mogą zaboleć ręce…



Liczba graczy:  2-8 osób
Wiek: od 6 lat 
Czas gry: ok. 15 minut
Rodzaj gry:  gra imprezowa, karciana
Zawartość pudełka:
*  112 kart
* instrukcja do gry.
Wydawnictwo: G3
Cena: 30-40 zł

Serdecznie dziękujemy wydawnictwu G3 za udostępnienie gry.

G3

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz