Strony

niedziela, 11 października 2015

ISTANBUL: przepychanki na tureckim targowisku - recenzja gry.

Stambuł (tur. Istanbul), to największe tureckie miasto, a przy okazji najludniejsza europejska metropolia. Znajduje się tutaj Kryty Bazar – jedno z większych targowisk tego typu w Turcji. O jego ogromie mogą świadczyć liczby: 30ha, 61 ulic czy też ponad 3500 sklepików. 
Kto wie, może to niesamowite miejsce zainspirowało Rudigera Dorna do zaprojektowania gry, której motywem przewodnim jest właśnie takie targowisko? Kto wie? Tak czy inaczej powstała bardzo ciekawa gra, która zdążyła zdobyć uznanie w oczach graczy, a przy okazji zdobyła kilka wartościowych nagród z Kennerspiel des Jahres na czele. Bardzo się zatem ucieszyłem, że wydawnictwo 2 Pionki podjęło decyzję o wydaniu tej gry po polsku. Jesteśmy już po wielu partiach i chcielibyśmy się podzielić naszymi wrażeniami. Zatem zapraszam do recenzji. 
Turecki handlarz zaprasza na targ...

CO ZAWIERA GRA
Całość mieści się w średniej wielkości pudełku. W środku znajdziemy oprócz bardzo dobrze napisanej instrukcji (z drobnymi literówkami) sporo komponentów. Wśród nich:
Skarby Istanbulu w całej okazałości.




  • 16 płytek lokacji
  • 5 wózków
  • 15 rozszerzeń wózka
  • 7 naklejek (które naklejamy na odpowiednie żetony)
  • 5 żetonów kupców
  • 25 żetonów pomocników
  • 5 żetonów członków rodziny
  • 20 znaczników towarów
  • 26 kart bonusowych
  • 16 żetonów meczetów
  • 10 żetonów popytu
  • 30 żetonów monet
  • 4 znaczniki poczty
  • 5 skrótów zasad
  • 1 żeton pierwszego gracza
  • 1 pion burmistrza
  • 1 pion przemytnika
  • 32 rubiny
  • 2 kości




Całość wykonana jest wzorowo. Świetne grafiki, dobrej jakości komponenty i urokliwe rubiny, wokół których toczyć się będzie rozgrywka. Zresztą Portal i 2 Pionki zdążyły już nas przyzwyczaić do wysokiej jakości swoich produktów. Jedyną rzeczą, do której można się przyczepić, to ta biała wypraska. Rozumiem jednak, że oryginał wydany był dokładnie w ten sam sposób i nie było sensu (ekonomicznego) tego zmieniać w polskim wydaniu. Przy okazji zapraszamy do unboxingu, gdzie zamieściliśmy szereg zdjęć z „sesji rozbieranej” Istanbulu.
CEL GRY
Rubiny - obiekt pożądania Kupców.


Wcielamy się w rolę kupca który przemieszcza się po targowisku. Kupiec ten otoczony jest wianuszkiem pomocników, którzy starają się jak mogą, żeby umiejętnie zdobywać zasoby, które później posłużą do nabycia rubinów.
Celem gry jest zatem zwycięstwo w swoistym wyścigu o cenne kamienie. Ten kto będzie szybszy, ten wygra.




PRZYGOTOWANIE GRY
Przygotowanie gry chwilkę zajmuje, zwłaszcza na początku. Przede wszystkim musimy rozłożyć nasze targowisko. Służy do tego 16 płytek lokacji. Autor gry przewidział kilka sposobów ułożenia targowiska. Mamy zatem wersję dla początkujących ("krótkie ścieżki"), wersję dla doświadczonych graczy ("długie ścieżki" lub "zgodnie z kolejnością") oraz układ zapewniający niepowtarzalność każdej rozgrywki czyli "losowa kolejność". Oczywiście nic nie stoi na przeszkodzie, żeby samemu sobie wszystko poukładać, jak się nam żywnie spodoba (do tego wariantu zachęcamy). Dlatego też nie ma obaw o regrywalność, bo możliwych układów płytek jest sporo i każda gra będzie wyglądała inaczej.
Następnie na części płytek należy poukładać określone rzeczy, właściwe dla danej lokacji. Mogą to być rubiny, elementy do wózka, karty, czy też żetony meczetu. Ich ilość zależy wprost od liczby graczy.
Teraz każdy gracz dostaje żeton kupca i 4 żetony pomagierów (5 żeton odkłada na bok). Dostaje też swój wózek, kartę pomocy, a na dobry początek jedną kartę specjalną i garść dutków.
Gonitwę czas zacząć.


Targowisko przygotowane. Gonitwę za towarami czas zacząć!

PRZEBIEG GRY
Każdy gracz zaczyna grę mając do dyspozycji żetony: kupca i czterech pomocników. Ustawia się z nich taki stos, przy czym kupiec zawsze będzie na górze. W swojej kolejce każdy z graczy ma do wykonania 2 lub 3 akcje, czyli ruch, wykonanie akcji w docelowej lokacji i ewentualne spotkania z innymi postaciami.
Powiększmy sobie wózek...


Pierwsza związana jest ruchem naszej brygady po planszy, przy czym możemy poruszyć się (wertykalnie lub horyzontalnie) o maksymalnie dwa pola. W zależności od tego, czy na docelowej lokacji jest już nasz pomocnik czy nie, możemy tam zostawić pomocnika lub też go zabrać ze sobą. Akcje w danej lokacji (poza Fontanną służącą jedynie do zebrania do kupy naszej ekipy) wykonywane są wyłącznie rękami naszych pomagierów. A akcje te są różnorakie. Możemy zbierać zasoby, możemy nimi handlować, możemy zakupić rozszerzenie naszego wózka, możemy w końcu pozbyć się części naszych zasobów w celu pozyskania drogocennych rubinów.

Spotykanie z Burmistrzem w Herbaciarni ...



W naszych podróżach możemy też napotkać bądź innych graczy (za takie spotkanie musimy niestety zapłacić 2 liry), bądź też napotkać neutralne postaci, tj. burmistrza i przemytnika, które nieco ułatwią nam nasze zakupy. Mamy jeszcze trzeci typ spotkania. Mowa tutaj o członkach rodzin. Te postaci są na bakier z prawem, bo ich miejscem pobytu jest posterunek policji. Za odwiedzenie posterunku członek rodziny odwdzięczy się wykonaniem akcji w dowolnej wybranej lokalizacji. Natomiast, jeśli na naszej drodze spotkamy członka rodziny przeciwnika, to wysyłamy delikwenta za kratki i dostajemy za to pieniążki.




Ponadto do dyspozycji mamy jeszcze karty bonusowe oraz żetony zdobyte w jednym z dwóch meczetów. Służą one do ułatwiania życia wyłącznie ich właścicielom – nie utrudnią one bezpośrednio życia przeciwnikom.







Jak widać zasady są naprawdę proste, jednakże dróg do zwycięstwa jest wiele. W grze występuje oczywiście interakcja z innymi graczami, ale nazwałbym to interakcją pośrednią. Posunięcia przeciwnika nie wpływają bezpośrednio na nasz stan posiadania zasobów, nie sprawią, że będziemy zablokowani, stracimy pomocników, etc. Nie, ruchy przeciwników sprawiają, że nasze akcje będą w danej lokalizacji albo niemożliwe (nie będzie nas na nie stać – w określonych lokalizacjach wykonanie każdej kolejnej akcji jest po prostu droższe) albo w danym momencie nieopłacalne.

Przez cały czas mamy do pomocy funkcjonalne karty pomocy, na których zamieszczone podstawowe informacje o tym co możemy w danej kolejce zrobić. Piktogramy umieszczone na płytkach lokacji są bardzo czytelne i zrozumiałe. Sprawiają, że nie musimy zerkać do instrukcji w celu upewnienia się co do możliwości wykonania akcji właściwej dla danej lokacji.
ZAKOŃCZENIE GRY
Gra kończy się w momencie, gdy jeden z graczy zdobywa piąty rubin (6 w wersji dwuosobowej). Pozostali gracze kończą swoją rundę i wyłaniany jest zwycięzca tego swoistego wyścigu o drogocenne kamyki.


6 rubinów zostało upolowanych ...

WRAŻENIA
Powiem szczerze, Istanbul jest jedną z tych gier, do których często wracamy i wracać będziemy. Prostota zasad i mnogość dróg do zwycięstwa, to jest to co tygrysy lubią najbardziej. Mamy tu zbiór kilku mechanik w jednej grze. Mamy i losowość wynikającą z rzutu kośćmi, mamy losowość wynikającą z dobierania kart bonusowych, jak również żetonów popytu. Musimy się spieszyć w wykonywaniu akcji w określonych lokacjach, bo bycie wyprzedzonym słono kosztuje – każda kolejna akcja jest po prostu droższa. Musimy opracować w głowie plan działania na kilka ruchów do przodu i modyfikować ten plan na bieżąco, bo przeciwnik może mieć podobne zamiary. Wypadnięcie ze ścieżki, którą sobie opracowaliśmy może spowodować, że zamiast walczyć o laur zwycięstwa wleczemy się w ogonie. Nie należy do rzadkości sytuacja, gdy my mamy 1 rubin, a ktoś właśnie zdobywa piąty kamyk.

To co przeszkadza, to z pewnością możliwość paraliżu decyzyjnego. Są sytuacje, gdy nam się mózg gotuje, bo w grze trzeba być skupionym niemalże przez cały czas. Musimy na bieżąco analizować sytuację na planszy a do tego mieć w głowie ustalony plan działania podatny na ciągłe zmiany.
Z czystym sercem polecamy Istanbul zarówno tym bardziej jak i mniej doświadczonym graczom. Każdy znajdzie w niej coś dla siebie.
Ci, którzy go kupią na pewno się nie zawiodą.
PLUSY:

+ piękne wykonanie;
+ wysoka jakość komponentów;
+ proste zasady;
+ bardzo dobrze napisana instrukcja (pomimo kilku literówek);
+ stosunkowo krótki czas rozgrywki.
MINUSY:
- możliwy paraliż decyzyjny.

Jeśli poszukujecie prostej a jednocześnie niebanalnej gry strategicznej z klimatem to Istanbul będzie przysłowiowym strzałem w dziesiątkę. Gorąco polecamy!
Nasza ocena to 9/10


Liczba graczy:  2-5 osób
Wiek: od 10 lat 
Czas gry: 40 - 60 minut
Rodzaj gry:  gra strategiczna
Zawartość pudełka:
* 16 płytek lokacji;
* 5 wózków
* 15 rozszerzeń wózka;
* 5 żetonów kupców;
* 25 Żetonów pomocników;
* 5 żetonów członków rodziny;
* 20 znaczników towarów;
* 26 kart bonusowych;
* 16 żetonów meczetów;
* 10 żetonów popytu;
* 30 żetonów monet;
* 4 znaczniki poczty;
* 5 skrótów zasad;
* 1 żeton pierwszego gracza;
* 1 pion burmistrza;
* 1 pion przemytnika;
* 32 rubiny;
* 2 kości;
* instrukcja.
Wydawnictwo: 2 Pionki / Portal
Cena: ok. 100 zł


Serdecznie dziękujemy wydawnictwu 2 Pionki  za udostępnienie gry do recenzji.




Brak komentarzy:

Prześlij komentarz